Pierwsza z nowości oznacza, że nareszcie środowisko automatycznie będzie nas informować o dostępnych aktualizacjach pakietu SDK i nie trzeba będzie pamiętać o ręcznym uruchamianiu menadżera SDK co jakiś czas. Przy czystej instalacji opcja ta jest domyślnie włączona, jednak w wypadku aktualizacji warto odwiedzić sekcję Updates w Ustawieniach > Appearance & Behavior > System Settings w celu upewnienia się, że automatyczne sprawdzanie aktualizacji Android SDK jest włączone.

Android Studio 1.3 obsługuje także nowe adnotacje dotyczące systemu powiadomień w Android M. Dzięki temu w razie potrzeby przypomni później programiście o konieczności napisania kodu od ich uzyskiwania przez aplikację zanim zostanie wywołana oznaczona przez taką adnotację. Więcej informacji na ten temat możecie znaleźć w dokumentacji.

Nowa wersja środowiska dodała także wbudowane narzędzia do przechwytywania i odczytywania zrzutów pamięci z Androida w formacie HPROF oraz wizualizacji alokacji pamięci w celu łatwiejszego zorientowania się jakie dane w naszym programu zajmują najwięcej miejsca.

Pojawiła się również wczesna implementacja funkcji data binding (pozwala ominąć ręczne pisanie sporej części kodu odpowiadającego za przypisywanie określonych wartości zmiennych do elementów interfejsu, więcej informacji na ten temat można znaleźć w dokumentacji). Inżynierowie umożliwili również wydzielenie testów do osobnego modułu (trzeba użyć nowej wtyczki com.android.test) oraz dodali wspomniane już wsparcie dla pisania kodu w języku C++ bezpośrednio w Android Studio.

Trzy ostatnie nowości wymagają przejścia na wtyczkę Gradle w wersji 1.3.0. Do tego obsługa kodu natywnego w C++ nadal jest uważana za testową, więc prawdopodobnie lepiej nie używać w tym celu Android Studio w środowiskach produkcyjnych. Więcej informacji o wsparciu dla języka C++ znajdziecie tutaj.

Nową wersję środowiska można pobierać poprzez wbudowany mechanizm aktualizacji lub z tej strony.