jak zdefragmentować wewnętrzny flash

Czym zdefragmentować wewnętrzną pamięć flash. Loox n560

Pocket mechanics.
http://classic.pocketgear.com/software_detail.asp?id=12178

nie ma to najmniejszego sensu. Tylko HR jak chcesz naprawdę

dlaczego nie ma sensu?

Bo co tam masz do defragmentowania tak naprawdę? Naprawdę lepiej HR zrobić. 

Pocket mechanics.
http://classic.pocketgear.com/software_detail.asp?id=12178

ale on potrafi defragmentować tylko karty pamięci
Napisane: Wrzesień 15, 2009, 23:00:37

---

Bo co tam masz do defragmentowania tak naprawdę? Naprawdę lepiej HR zrobić.  

Jak to co? Mam zajętą pamięć wewnętrzna dość mocno zostało mi raptem 20MB. Dlatego jestem ciekaw czy się da defragmentować ją bo niby dlaczego nie?

a wiesz, że pamięci flash się nie defragmentuje? Jedyna metoda to format tejże.

nie wystarczy pokasować zbędne pliki?

a wiesz, że pamięci flash się nie defragmentuje? Jedyna metoda to format tejże.

A to co za bzdura? Czym się różni od pamięci w karcie SD, którą można defragmentować? A przecież w jednej i drugiej jest użyty NAND flash.

Czym się różni od pamięci w karcie SD, którą można defragmentować?

Można, ale to bezsens i katowanie flasha. W ogóle rozumiesz ideę defragmentacji?

nie wystarczy pokasować zbędne pliki?

Panowie jak macie dawać takie rady typu - hard reset, skasuj pliki, sformatuj to lepiej nic nie pisać. Czy wiecie do czego służy defragmentacja i jaki ma cel? Jedynie co mi sensownego przychodzi do głowy to, że przy takiej niewielkiej pojemności nie ma sensu, bo czas dostępu do całego czy sfragmentowanego pliku jest praktycznie taki sam albo różni się niezauważalnie.  Więc dla niewielkiej pojemności gdzie i tak większość plików jest mała i mieści się w jednym klastrze % fragmentacji jest niewielki. No ale .. chciałbym potwierdzenia albo zaprzeczenia mojego toku rozumowania
Napisane: Wrzesień 16, 2009, 12:15:55

---

Cytuj

Czym się różni od pamięci w karcie SD, którą można defragmentować?

Można, ale to bezsens i katowanie flasha. W ogóle rozumiesz ideę defragmentacji?

rozumiem ideę fragmentacji

Panowie, jak czytam takie głupoty to się nóż w kieszeni otwiera. Pamięci flash oczywiście można defragmentować i jest do tego wiele narzędzi ale nie wykonuje się tego z jednego prostego powodu...
Mianowice pamięć flash ma swoja ściśle określoną żywotność mierzoną w ilości możliwych zapisów i odczytów (średnio 100 000 cykli zapis/odczyt).
Natomiast mechanizm defragmentacji wielkorotnie zapisuje pojedyńcze klastry pamięci co bardzo skraca żywotność. Dlatego jeśli pamięć zaczyna działać "wolno" najlepiej zrobić backup i sformatować całość.

A o czym ja niby mówiłem przez 3 posty w tym temacie?
Bezsens, po prostu.

Potwierdzam bezsens defragmentacji pamięci flash. Defragmentacja ma wyeliminować skoki głowicy dysku twardego gdy fragmenty danych są porozrzucane po całym dysku co jest bardzo kosztowne. Jak ktoś znajdzie głowicę w pamięci flash to może zastanowić się nad defragmentacja swojego egzemplarza pamięci.  (No i niech wtedy to gdzieś zgłosi może dostanie jakąś nagrodę za odkrycie stulecia)

Mimo wszystko czasami warto zrobić defragmentację .
Trochę teorii:
Pamięci flash "udają", że mają określoną liczbę talerzy, głowic i cylindrów, jednak parametry te nie przekładają się wprost na adres konkretnej kości pamięci . Wynika to z faktu, że komórki pamięci flash źle znoszą usuwanie danych i po kilkudziesięciu tysiącach cykli kasowania zawartości mogą ulec całkowitemu uszkodzeniu. Często modyfikowane obszary pamięci (np. tablica alokacji plików) będące w ciągłym użyciu bardzo szybko przekroczyłyby okres zakładanej bezawaryjnej pracy.
Aby odsunąć ten problem w czasie kontroler pamięci cyklicznie przemieszcza często nadpisywane obszary tak, aby dane znajdujące się w tych samych z punktu widzenia systemu operacyjnego rejonach pamięci były zapisywane w coraz to nowych obszarach pamięci flash, co zapewnia  równomierne zużycie.
Inna okolicznością prowadzącą do obniżenia wydajności jest fakt, że zawartości kości flash może być kasowana jedynie w bardzo dużych blokach (najczęsciej 512 KB), czyli  zmiana zawartości 10-kilobajtowego pliku wymusi skasowanie i powtórne nadpisanie takiego bloku w całości, mimo iż efektywna zmiana treści będzie stanowiła jedynie 2% bloku.
Te mechanizmy wzmacniają się wzajemnie, prowadząc do istotnego obniżenia wydajności zapisu danych. Podczas intensywnej modyfikacji dużego pliku dojdzie prędzej czy później do sytuacji, gdy jego fragmenty będą dzieliły w wielu blokach miejsce z częściami innych plików. Wówczas modyfikacja takiego pliku będzie trwała dłużej, niż w przypadku nowego (pustego) dysku, bo kasowaniu i powtórnemu zapisowi będzie trzeba poddać więcej bloków pamięci flash.
Jeśli wydajność zapisu obniżyła się wyraźnie, niewiele da się zrobić bez skopiowania zgromadzonych danych w bezpieczne miejsce. W chwili obecnej  jedynym ratunkiem jest zapisanie całego obszaru dysku jednym gigantycznym plikiem lub przywrócenie stanu fabrycznego jednostki przy pomocy specjalnego oprogramowania. Nie ma obecnie sposobu na "uzdrowienie" pamięci flash bez utraty danych.
Dlatego najlepszym sposobem defragmentacji jest jedynie pełen format pamięci flash.
I nie jest to wbrew pozorom bezsensowne.

Warto dodać, że kości Flash w układach wbudowanych to dosyć dziwaczna konstrukcja, w celu rozruchu systemu musi być chociaż kawałek pamięci typu NOR z programem, który zainicjalizuje kontroler pamięci NAND i wczyta dalsze fragmenty (XLoader). Dawniej był zintegrowany w kością NAND i kontrolerem w układzie typu DoC, obecnie XLoader i kontroler pamięci są zintegrowane bezpośrednio przy procesorze.