To ja wiem. Masz dwie mozliwosci uderzac do sprzedawcy jako towar niezgodny z umowa albo z tytulu gwarancji. Z obu mozesz korzystac rownolegle w sensie, ze jedno nie wyklucza drugiego.
Art. 8.
1. Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wy- miana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.
Znalazlem taki komentarz do tego punktu:
"...
5. Uprawnienia kupującego z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową
Ustawa w art. 8 wprowadza sekwencyjność realizacji uprawnień kupującego (konsumenta) w razie stwierdzenia niezgodności towaru z umową.
Sekwencja pierwsza - doprowadzenie towaru do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na towar nowy.
Kupujący nie może żądać naprawy ani wymiany, jeżeli sprzedawca wykaże, że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów bierze się pod uwagę wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności a także niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.
Wybór konkretnego roszczenia w ramach sekwencji - naprawa lub wymiana - należy do kupującego.
Podkreślić trzeba, że kupujący może w pierwszej kolejności występować wobec sprzedawcy z roszczeniami określonymi w sekwencji pierwszej. Przy stwierdzeniu niezgodności towaru z umową po raz kolejny, kupujący nadal będzie realizował uprawnienia w ramach sekwencji pierwszej chyba, że zaistnieją przesłanki dające podstawę do skorzystania z uprawnień przewidzianych w sekwencji drugiej (patrz niżej).
Podnieść należy, że w art. 8 mamy do czynienia z zobowiązaniem przemiennym
Zobowiązanie przemienne ( art. 365 k.c.) – zobowiązanie, którego wykonanie następuje przez spełnienie jednego z dwóch lub więcej przewidzianych w nim świadczeń. Treść zobowiązania przemiennego od początku jego powstania zakłada możliwość zachowania dłużnika w jeden z kilku określonych sposobów, przy czym żadna z wchodzących w grę alternatyw nie jest a priori traktowana jako podstawowa, a inne jako zastępcze. Świadczenia w zobowiązaniu przemiennym powinny się odróżniać co najmniej sposobem zachowania dłużnika.
Zgodnie z art. 365 k.c. zasadą jest, że wybór świadczenia należy do dłużnika, chyba że z czynności prawnej, z ustawy lub z okoliczności wynika, iż uprawnionym do wyboru jest wierzyciel lub osoba trzecia.
Przyznanie przez ustawę uprawnienia do dokonania wyboru świadczenia jest związane z ochroną uzasadnionych interesów danego podmiotu ( np. art. 363 § 1; art. 560 i nast.; art. 151). Zobowiązanie przemienne należy odróżnić od upoważnienia przemiennego.
Upoważnienie przemienne - powinna zachowanie dłużnika jest jednoznacznie od samego początku określone i nie istnieje w konsekwencji wybór pomiędzy równorzędnymi postaciami świadczenia - wierzyciel może domagać się w konsekwencji spełnienia jednego tylko świadczenia. Dłużnik może natomiast zwolnić się od swego zobowiązania, spełniając inne świadczenie, które jednak musi być traktowane jako postać zastępczego zachowania w stosunku do powinności wyznaczonej treścią zobowiązania (art. 391 zd. 2, art.897 zd. 2, art.938, art. 1000 § 3).
Istotą upoważnienia przemiennego jest to, że wierzyciel nie może żądać od dłużnika świadczenia zastępczego. Dłużnik jest uprawniony zamiast tego świadczenia spełnić inne.
(Komentarz do Kodeksu cywilnego pod redakcją K. Pietrzykowskiego, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 1997, str. 660 i nast.)
Kupujący (nie sprzedawca) wybiera konkretne roszczenie, tj. żądanie naprawy lub wymiany następuje w drodze złożenia oświadczenia woli drugiej stronie - sprzedawcy. Najlepsza dla celów dowodowych jest forma pisemna.
Wybór raz dokonany nie może być, co do zasady, zmieniony bez zgody drugiej strony stosunku zobowiązaniowego, albowiem ma on charakter kształtujący prawo.
Jeżeli kupujący, w razie stwierdzenia niezgodności towaru z umową, zażąda doprowadzenia towaru do stanu zgodnego z umową, nie wskazując jednego sposobu / np. poprzez wymianę /, sprzedawca może wyznaczyć kupującemu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu uprawnienie do dokonania wyboru przechodzi na drugą stronę, czyli sprzedawcę.
W razie, gdy kupujący zgłosi roszczenie o wymianę, a wymiana będzie niemożliwa lub będzie wymagała nadmiernych kosztów kupujący będzie uprawniony do żądania naprawy, czyli następuje tu nadal realizacja uprawnień w ramach sekwencji pierwszej (reguła powyższa znajdzie również zastosowanie w przypadku żądania naprawy).
W przypadku uznania roszczenia kupującego polegającego na nieodpłatnej naprawie lub wymianie, sprzedawca obowiązany jest również do zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia / art.8 ust.2 /.
Roszczenie kupującego powinno być (o ile jest to możliwe) zaspokojone niezwłocznie po złożeniu reklamacji (jest to równoznaczne z sytuacją, gdy kupujący wzywa dłużnika-sprzedawcę do wykonania zobowiązania – art. 455 Kodeksu cywilnego). W pozostałych przypadkach (konieczność zasięgnięcia opinii rzeczoznawcy, sprowadzenie części zamiennych, badanie w miejscu używania rzeczy zainstalowanych na stałe, itp.) reklamacja powinna być zakończona w terminie ustalonym przez strony, z tym że sprzedawca w terminie 14 dni powinien zająć stanowisko, w razie potrzeby z podaniem przyczyn opóźnienia. Dla celów dowodowych korzystne dla sprzedawcy będzie przedstawienie stanowiska na piśmie (art. 6 k.c.). Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie wymiany (naprawy), nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał roszczenie za uzasadnione (art. 8 ust. 3). Jeżeli w tym terminie sprzedawca nie ustosunkuje się do żądania kupującego, ten ostatni może wyznaczyć sprzedawcy dodatkowy termin na wykonanie zobowiązania z zastrzeżeniem, iż po tym terminie będzie uprawniony do odstąpienia od umowy (zgodnie z uprawnieniami z sekwencji drugiej).
...."
Reasumujac to co wynika z art 8 nie jest jednoznaczne i mysle, ze w takim wypadku sprawa skonczy sie w sadzie.
Poza tym jesli nie robiles tego w formie pisemnej to d...