By uporządkować informacje na ten temat ( dość ogólnie), bowiem istnieje jeszcze szereg niuansów:
Zasady dotyczące odpowiedzialności za wady towaru w stosunku do konsumenta zostały szczegółowo uregulowane w ustawie:” O szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej” oraz o zmianie kodeksu cywilnego z 2002 r, z późn. zm.
Ustawa ma na celu zabezpieczenie szeroko pojętego interesu konsumenta w przypadku, gdy sprzedany towar konsumpcyjny jest wadliwy.
Niezgodność towaru z umową zastąpiła rękojmię z kodeksu cywilnego. Konsument może skorzystać z prawa do reklamacji składanej na podstawie niezgodności towaru z umową przez okres dwóch lat od daty zakupu tego towaru.
Niezgodność towaru z umową jest pojęciem szerokim i dotyczy nie tylko wady towaru, ale też braku właściwości, cech określonych w umowie, braku zgodności z opisem
Ustawa „o sprzedaży konsumenckiej” określa dokładnie kolejność roszczeń konsumenta na podstawie niezgodności towaru z umową. Są to:
* bezpłatna naprawa,
* bezpłatna wymiana towaru na nowy,
* obniżenie ceny,
* odstąpienie od umowy.
Mamy prawo domagać się od sprzedawcy nieodpłatnej naprawy towaru albo wymiany, jeśli wada została ujawniona w ciągu
6 miesięcy od daty wydania - wówczas domniemywa się, że wada istniała w momencie wydania.
Wybór należy do nas, nie do sprzedawcy.
Dopóki jest możliwa wymiana albo naprawa, nie możemy żądać zwrotu pieniędzy za wadliwy towar. Jeżeli wymiana nie jest możliwa, pozostaje nam naprawa. Zgłoszone przez nas żądanie stanowi zobowiązanie dla sprzedawcy. Nie może on zatem sam zadecydować, że zamiast wymiany towaru na nowy naprawi go bez naszej zgody.
Zwrotu pieniędzy możemy domagać się tylko wtedy, gdy niezgodność towaru z umową jest istotna i wystąpi choć jedna z następujących sytuacji:
• sprzedawca nie jest w stanie doprowadzić towaru do stanu zgodnego z umową poprzez wymianę ani naprawę, bowiem
jest to niemożliwe lub wymaga nadmiernych kosztów;
• naprawa albo wymiana nie została wykonana przez sprzedawcę w odpowiednim czasie;
• naprawa albo wymiana naraża kupującego na znaczne niedogodności.
W ciągu dwóch lat od wydania nam rzeczy możemy sprzedawcy zgłaszać reklamację.
Należy jednak pamiętać, że w przypadku stwierdzenia wady musimy zgłosić reklamację najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy od jej ujawnienia.
Przekroczenie tego terminu spowoduje utratę uprawnień (sprzedawca nie będzie ponosił odpowiedzialności). Należy zgłaszać reklamację na piśmie, aby w razie wątpliwości wykazać fakt zawiadomienia sprzedawcy.
Aby reklamacja była skuteczna, muszą się w niej znaleźć podstawowe informacje: data zgłoszenia, określenie sprzedawcy i kupującego, określenie towaru, który jest niezgodny z umową oraz opisanie tych niezgodności (wad) i co wybieramy – nieodpłatną naprawę czy wymianę.
Sprzedawca ma obowiązek ustosunkować się do naszej reklamacji w terminie 14 dni kalendarzowych, liczonych od dnia następnego po dniu, w którym ją złożyliśmy. Nieudzielenie odpowiedzi w tym terminie oznacza uznanie reklamacji. Powinna być wtedy załatwiona tak, jak napisaliśmy w dokumencie reklamacyjnym.
Reklamować można każdy towar, który jest niezgodny z umową.
Obniżenie ceny towaru z powodu promocji lub wyprzedaży nie wyklucza możliwości reklamowania go, został przecież kupiony jako pełnowartościowy, bez wad, tyle że okazyjnie, bo taniej. Inaczej będzie, gdy powodem obniżenia ceny jest jakaś wada towaru, o której wiedzieliśmy. W takim przypadku nie można zgłaszać do sprzedawcy tej wady, o której nas poinformował, ale inne tak.
GWARANCJA
Udzielenie gwarancji jest dobrowolne.
Gwarant sam decyduje czy udzieli konsumentom gwarancji na swój produkt oraz jej treść i zakres, np. liczbę napraw, warunki, w jakich może być dokonana wymiana sprzętu na nowy, adresy serwisów. Gwarancja - to oświadczenie gwaranta (ten kto udziela gwarancji staje się gwarantem, najczęściej jest to producent, ale może być także importer albo nawet sprzedawca) zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie.
***** Gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową, o czym gwarant powinien poinformować konsumenta w oświadczeniu gwarancyjnym.
Brak gwarancji nie ma żadnego związku z możliwością dochodzenia roszczeń przez konsumenta.
Należy podkreślić, że ustawa ma zastosowanie do dokonywanej w zakresie przedsiębiorstwa sprzedawcy sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa rzecz w celu nie związanym z działalnością zawodową lub gospodarczą, zatem znajduje ona zastosowanie wyłącznie w stosunku do konsumentów.
Resume:
1. Korzystamy z przepisów cytowanej ustawy
2. Gwarancja jest dobrowolnym uzupełnieniem praw konsumenta
3. Roszczenia z tytułu niezgodności ..... kierujemy do sprzedawcy
4. Roszczenia z tytułu gwarancji kierujemy do gwaranta ( producent, importer, może być nim również sprzedawca )