WiFi i 128MB na karcie, czyli SanDisk ConnectPlus CF
Od jakiegoś czasu bezprzewodowy dostęp do internetu za pośrednictwem sieci WLAN cieszy się sporym zainteresowaniem. Niestety, nie każdy szczęśliwy posiadacz palmtopa jest jednocześnie szczęśliwym użytkownikiem WLAN, co wynika z faktu, że tylko niektóre modele PDA zostały wyposażone w moduł WiFi. Ponieważ jednak WLAN jest bardzo wygodnym rozwiązaniem, a istnieje możliwość zakupu karty dodającej tę funkcjonalność, warto się takiemu rozwiązaniu przyjrzeć bliżej. 
Obecnie dla PDA z Pocket PC nie posiadających na pokładzie odpowiedniego modułu istnieje możliwość wyboru jednego z dwóch rozwiązań – zakup WiFi na karcie SD lub CF. Osobiście z pewnym sceptycyzmem odnoszę się do tego typu kart SD, jako że z racji swojej miniaturyzacji mogą one okazać się nieco mało odporne na wszelkiego rodzaju bodźce mechaniczne. Karta WiFi na SD jest bardzo cienka, a dodając do tego fakt, że znacząco wystaje z urządzenia, o złamanie jej chyba nietrudno. Karta CF oferuje te same możliwości, jednocześnie zapewniając stosunkowo dużą trwałość samego sprzętu.
Przyjrzyjmy się bliżej jednemu z bardziej nowatorskich rozwiązań firmy SanDisk, który wykorzystuje kartę standardzie CompactFlash. ConnectPlus dostarczana jest w „zgrzewce”, czyli opakowaniu, którego po otwarciu nie można ponownie zamknąć. Takie opakowanie gwarantuje, że naszą kartą nikt wcześniej się nie bawił, na przykład nie była ona wykorzystywana do prezentacji w sklepie czy też nie wróciła od jakiegoś innego użytkownika. Rozpakowawszy ją stwierdzamy, że oprócz niej samej w opakowaniu znajduje się również przejściówka do PC Card oraz nieodzowna płytka ze sterownikami. Co do tego ostatniego elementu zestawu, to czeka nas niestety mała niespodzianka – brak sterowników dla systemu Windows Mobile 2003 for Pocket PC! Na szczęście sterowniki można pobrać z internetu, ze strony wsparcia technicznego firmy SanDisk. Zainstalowanie drivera z płytki nie gwarantuje prawidłowego funkcjonowania karty w nowych okienkach, jest on bowiem przeznaczony wyłącznie dla PPC 2002.
Osoby posiadające komputery przenośne klasy PC mogą także zainstalować ową kartę w jego gnieździe PCMCIA. Gdy pracę peceta kontroluje system Windows XP należy wcześniej zainstalować ServicePack 1, pobrany z Windows Update. Po zakończeniu instalacji i wgraniu sterowników można włożyć adapter z kartą do gniazda PC Card – zostanie ona wówczas rozpoznana jako Multifunction device. Urządzenie wielofunkcyjne, ponieważ oprócz WiFi w standardzie 802.11b karta ta posiada także moduły pamięci flash. Pozwala to na jednoczesne korzystanie z dogodności sieci bezprzewodowej jak i przechowywanie danych. W systemie karta widoczna jest po prostu jako dodatkowy dysk wymienny.
Jeśli chodzi o instalację karty w PDA to wcześniej należy oczywiście wgrać sterowniki, a dopiero potem umieścić urządzenie w odpowiednim slocie. W systemie WM 2003 w Menu Start -> Settings-> Connections pojawi się nowa ikona – Wireless Ethernet. Prowadzi ona w zasadzie do standardowo obecnego w systemie okna Network Adapters, gdzie na liście sterowników można teraz zauważyć również naszą kartę. Druga zakładka zawiera nazwy wyszukanych sieci WLAN. Można ograniczyć wyszukiwanie tylko do punktów dostępowych lub tylko do połączeń realizowanych w trybie ad-hoc (komputer - komputer).
To, że karta połączyła się z siecią można stwierdzić na kilka sposobów. Po pierwsze, podczas wyszukiwania sieci bezprzewodowej dioda na karcie miga – po jej znalezieniu pali się ona stałym, zielonym światłem. Podczas połączenia wyświetlana jest także oczywiście odpowiednia ikona na pasku zadań, obok zegara. Szczegółowe informacje na temat sieci, do której jesteśmy podłączeni można znaleźć we wspomnianym oknie Wireless Ethernet. Tam też można zdecydować, czy karta powinna łączyć się automatycznie z sieciami bezprzewodowymi oraz ustawić odpowiednie parametry dla sieci, które wymagają tego wymagają.
Karta firmy SanDisk określona została przez producenta jako „low power”. I rzeczywiście – nawet kilkunastominutowe używanie nie powoduje znacznego spadku poziomu baterii palmtopa. Ponieważ tempo rozładowywania się ogniw zasilających zależy od modelu urządzenia, jasności wyświetlacza czy wreszcie wykonywanych czynności, postanowiłem nie tworzyć tabeli poziomu naładowania baterii w zależności od czasu pracy. W moim przypadku (iPAQ 2210) poziom naładowania spadł od 100% do 90% po 14 minutach używania karty, co moim zdaniem jest - jeśli nie imponującym, to przynajmniej całkiem niezłym wynikiem.
Dodatkowa funkcjonalność karty ConnectPlus, to jak już pisałem wbudowane kości pamięci. Przyda się ona każdemu kto posiada w PDA tylko jeden slot na karty rozszerzeń, a chciałby przechowywać na owym zewnętrznym napędzie jakieś pliki lub instalować tam aplikacje. Choć raczej nie jest wskazane korzystanie z tej karty do przechowywania i odtwarzania z niej muzyki – przemawia przeciw temu fakt, że mimo wszystko karta przeprowadza ciągłe wyszukiwanie punktów dostępowych, co powoduje – być może niewielkie, ale zawsze dodatkowe zużycie energii. Trochę więc szkoda, że producent nie udostępnij opcji wyłączania radiowej części karty.
Cena za jaką można kupić SanDisk ConnectPlus w sklepie producenta to 129,99 USD.